استاد اقتصاد دانشگاه رازی کرمانشاه با تاکید بر اینکه مسئولان باید از توصیف صرف عوامل بیکاری در جلسات خود بیرون بیایند، گفت: ذینفعان( عوامل تاثیرگذار بر کاهش یا افزایش بیکاری) باید به راهکارهای عملیاتی بر حسب نظریه های علمی دست بزنند تا از این چرخه خارج شویم.
محمدی‌فر گفت: مهمترین کاری که برای کاهش بیکاری در استان باید انجام دهیم این است که به یک گفتمان مشترک بین ذینفعان دخیل در این موضوع برسیم.
وی تشریح کرد: برای برون رفت از این وضعیت بیکاری؛ باید ذینفعان تامین مالی ( بانک ها و صندوق ها) ذینفعان هدایتگری( مراکز مشاوره ای، تسهیل گری، دانشگاه ها، ذینفعان سیاست گذاری( استانداری، اداره کار، مدیریت برنامه ریزی)، ذینفعان فرهنگ ساز( آموزش و پرورش، دانشگاه، اداره فرهنگ ارشاد اسلامی، صدا و سیما و ائمه جماعت)، ذینفعان بهره بردار (عموم مردم )، ذینفعان آموزش مهارت ها( مراکز فنی و حرفه ای و کار و دانش)، ذینفعان آموزش دانشگاهی و ذینفعان مجری مانند سرمایه گذاران ، دستگاه های اجرایی و متولی همه باهم بر سر جهت دهی اقتصادی و توسعه استان به یک گفتمان مشترک برسند.
این استاد دانشگاه رازی کرمانشاه اضافه کرد: همه ما باید بدانیم اولویت های اقتصادی ما در چه بخش هایی است کشاورزی ، گردشگری و نسبت به آن فهم مشترک داشته باشیم و همه برنامه ها در راستا و جهت آن تدوین شود.
محمدی‌فر در پایان گفت: به همین خاطر اتخاذ یک استراتژی همراه سازی بین مراکز دولتی، بخش خصوصی، عموم مردم و نخبگان ضرورت دارد تا با یک برنامه واحد عملیاتی براساس فهم مشترک از تمام متغییر ها در راستای توسعه و اشتغال استان اقدام کنیم.
استان کرمانشاه با ۲ میلیون نفر جمعیت در ۱۴ شهرستان ۱.۵ درصد مساحت و ۲.۴ درصد جمعیت ایران را دارد و از سال ۱۳۵۵ همواره یکی از استان های با نرخ بیکاری بالا بوده است بطوریکه نرخ بیکاری آن از میانگین کشوری پایین‌تر نیامد و از دیگر سو چهار درصد بیکاران کشور در این استان ساکن هستند.
بر اساس آخرین آمار رسمی، استان کرمانشاه ۹۸ هزار بیکار دارد که از این تعداد بیش از ۳۸ هزار نفر معادل حدود ۳۹ درصد دانش آموختگان دانشگاهی هستند و بر اساس نظر برخی کارشناسان عمده ترین چالش آنها نداشتن مهارت شغلی است.