اخیرا طرحی با موضوع فرزند آوری و صیانت از جمعیت در مجلس مطرح است که برخی از مفاد آن حیرت آور است، اینکه ایران عزیز ما در معرض تهدید شدید پیری جمعیت و کاهش نرخ باروری است تردیدی نیست اما اینکه هدف از ارائه این طرح ها حل مشکل باشد تا رفع تکلیف از قانون گذار محل بحث شدید است. فرصت زیادی می خواهد که بخواهم همه بندها را نقد کنم اما یکی از آنها را فقط نقد می کنم.
فرزند آوری و طرحی با پشت پا به عقلانیت ؟
بعضی اوقات که مباحث و طرح های مجلس را نگاه می کنم گمان می کنم که این مجلس و این سخنان و این طرح ها متعلق به کشوری دیگر است و احیانا اینان نه در کشور ما حضور دارند و نه از خیابان ها عبور می کنند و نه ارتباطی با مردم در حد سلام و علیک دارند و نه رسانه ها را نگاه می کنند.
اخیرا طرحی با موضوع فرزند آوری و صیانت از جمعیت در مجلس مطرح است که برخی از مفاد آن حیرت آور است، اینکه ایران عزیز ما در معرض تهدید شدید پیری جمعیت و کاهش نرخ باروری است تردیدی نیست اما اینکه هدف از ارائه این طرح ها حل مشکل باشد تا رفع تکلیف از قانون گذار محل بحث شدید است. فرصت زیادی می خواهد که بخواهم همه بندها را نقد کنم اما یکی از آنها را فقط نقد می کنم.
در یکی از پیشنهادات آمده که به هر مادری که فرزند دوم را بیاورد یک خودرو تولید داخل به انتخاب آن خانواده داده می شود و از دم قسط می توانند بخرند.
خوب اگر هدف از این بند خانواده‌های متوسط و ثروتمند هستند که تولید داخل را مصرف نمی کنند و آنقدر پول دارند جانشان را به مخاطره نیاندازند و اصلا مسائل آنها برای فرزند آوری پراید و پژو و خودروهایی با تکنولوژی قرون وسطی نیست، اگر منظور خانواده های تهی دست است که احتمالا همین قشر هستند باید گفت حداکثر ۵ میلیون تومان حقوق نان آور خانواده است که تازه اگر شانس بیاورد و به وی اضافه کار بدهند.
قصد دارم در این بخش حداقل های ممکن زندگی را که به ذهن آدمی زاد محتمل باشد قید کنم که در یک خانواده که حالا با فرزند دوم می شوند ۴ نفر چه اتفاقی خواهد افتاد.
حداقل تصور که در خانه ای مسکن مهری در گوشه ای از یک شهرستان دور افتاده زندگی کنند ۱ میلیون تومان این خانواده اجاره خانه پرداخت می کند و ۵۰۰ هزار تومان پول آب و برق و تلفن و گاز و شارژ نظافت و …. پس فقط ۳/۵ میلیون تومان برای نان آور خانواده می ماند.
حداقل ۱ میلیون تومان پول پوشک و شیر خشک بچه می شود(در کمترین حد تصور ) و حد اقل ۵۰۰ هزار تومان هزینه مواد بهداشتی مثل شامپو و کرم، خمیر دندان و اصلاح سر و صورت و شوینده (در بهترین شرایط ممکن و تا حد امکان خوش بینانه ) پس فقط دو میلیون تومان برای خانواده می ماند . حداقل ۵۰۰ هزار تومان هزینه ایاب و ذهاب است و می ماند فقط ۱/۵ میلیون و حالا اگر روزانه این خانواده از برنج و گوشت و میوه و … صرف نظر کند و مثل یک زندانی اسیر در کشور متخاصم برایش برنامه‌ریزی کنیم و بگوئیم فقط حق خوردن پنیر و نان دارد و در هر وعده ۵۰ گرم پنیر و یک نصف نان بخورند در روز ۳۰ هزار تومان هزینه برای این خانواده به ارمغان خواهد داشت که در ماه می شود ۹۰۰ هزار تومان ، یعنی فقط ۶۰۰ هزار تومان باقی ماند که برای پول کفش و لباس و چادر و مایحتاج هم کفایت نمی کند.
حالا آقای سیاست گذار توضیح بدهند که این پدر بیچاره خانواده از کجا بیاورد تا پول اقساط یک پراید را بدهد یا یک تیبا را و هزینه نگهداری و … را ؟
بله وقتی نمایندگان مجلس از افزایش سرانه در آمد ملی و کاهش تورم عاجز باشند راهی جز تصویب طرح های عجیب و بدون پشتوانه و … که ناکارآمدی خود را نشان داده اند نخواهد داشت . بنده از همین حالا شکست طرح جمعیت را اعلام می کنم و می گویم این شیوه اگر بخواهد جواب بدهد فقط یک بند دیگر باید اضافه شود، مستقر کردن قوای قهریه پشت اتاق خواب های مردم، وگرنه نه این طرح ها کارشناسی هستند و نه جذابیت دارند و نه قابلیت بالفعل شدن، زیرا اکنون با این بی برنامگی ها با این تورم و نشنیده شدن مردم و اختلافات طبقاتی کشنده و با این وعده های به سرانجام نرسیده، جمعیت به طرفی می رود که خود را محو کند و … همین و بس.
طراحی سایت : کلکسیون طراحی
